به یقین شناخت امام زمان که کلید همه معارف وحی است,بایادگیری نامها و القاب و تاریخ ولادت و غیبت او حاصل نمی شود.باید در نامها و نشان های او اندیشه کرد.باید در شگفتی های ولادت

به یقین شناخت امام زمان که کلید همه معارف وحی است,بایادگیری نامها و القاب و تاریخ ولادت و غیبت او حاصل نمی شود.باید در نامها و نشان های او اندیشه کرد.باید در شگفتی های ولادت و حیات او تامل نمود.باید غیبت پر رمز و راز او رابه بررسی نشست و عوامل و لوازم آن را با نگاهی مسئولانه جستجو کرد.باید در کلمات و فرمایشات آن بزرگوار دقت کرد.باید در نامه ها و فرامین او تدبر نمود.باید آچه را که سبب خشنودی اوست,باز شناخت.باید اهداف و آرمان های او را فهمی.

                  در دعای شریفه می خوانیم:

((اللهم عرفنی حجتک,فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی))

((خدایا حجت خویش رابه من بشناسان,که اگر حجت خود را به من نشناسانی ,از دینم گمراه خواهم شد.))

                 همچنین امام صادق(ع)می فرماید:

هر کس امام عصرش را بشناسد و قبل از قیام بمیرد,گویا در سپاه او یا فراتر از آن,زیر پرچم او بوده است.